Water: het stille wapen in het Israëlisch-Palestijnse conflict
Opiniestuk in De Tijd, 22/05/2002
Geen enkele oorlog leidt tot vrede. Ook deze niet. Zoveel is duidelijk. De werkelijke uitdagingen waar de partijen in het Midden-Oosten voor staan, liggen veel dieper dan enkel maar de evenementen en conflicten zoals deze zich momenteel aan de oppervlakte voordoen.
Zo is water een fundamenteel mensenrecht. Mondiaal kan het onmiddellijke belang van zuiver drinkwater, sanitair en hyghiëne voor de mens, naast redenen van milieu en duurzaamheid, worden samengevat als de basisremedie tegen ziekte, als economische hefboom en als motor voor sociale ontwikkeling.
Water is politieke pasmunt in de regio
Interview in De Morgen, 28/02/2002
'Waterschaarste veroorzaakt conflicten in het Midden-Oosten, maar waterakkoorden bieden ook oplossingen, en dat vergeet men in het strijdgewoel', meent UG-waterexpert Stefan Deconinck.
Welke rol speelt water in het Israëlisch-Palestijns conflict?
Stefan Deconinck: "De bodem van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook bevat belangrijke watervoorraden, die gedeeld moeten worden door Israël en de Palestijnen. Maar Israël koloniseert veel Palestijnse watervoorraden. Ook de Jordaan is een watervoorraad die in principe kan worden gebruikt door de Palestijnen van de Westelijke Jordaanoever, maar ze is al eerder uitgeput. Uit de cijfers blijkt dat Palestijnen van die gemeenschappelijke watervoorraden per hoofd van de bevolking gemiddeld beduidend minder water kunnen gebruiken dan Israëli's. Een Israëli heeft jaarlijks gemiddeld 320 kubieke m3, een Palestijn 35... Voor Israël moet je dan nog nuanceren: volgens de eigen beleidsdocumenten wordt een onderscheid gemaakt tussen 'niet-joodse en joodse' sectoren. Israëlische Arabieren krijgen voor huishoudelijk gebruik beduidend minder: zo'n 47 m3 ofte bijna drie keer minder dan de joden.
Wereld zonder water?
Interview in Gazet van Antwerpen, 2805/2002.
UNEP, het milieubureau van de Verenigde Naties, maakte onlangs een alarmerend rapport bekend over de toestand van onze planeet. In het 400 bladzijden tellende werkstuk, waar meer dan duizend wetenschappers aan meewerkten, waarschuwen de VN er onder meer voor dat de helft van onze planeet over amper dertig jaar zonder water dreigt te vallen als gevolg van de toenemende bevolkingsdruk en industrialisering.
Tweestromenland kan levensader voor Midden-Oosten worden
Duurzame olie- en waterakkoorden tussen Israël, Jordanië en Irak kunnen fundamenten leggen voor regionale stabiliteit
Interview in De Morgen, 10/04/2003
Israël en Jordanië zullen eerstdaags al topoverleg voeren over het heropenen van een oliepijplijn die vanuit het noordelijke Mosoel via Jordanië naar de Israëlische havenstad Haifa loopt. Het overleg illustreert hoe grondig de economische en politieke machtsverhoudingen in de regio zullen veranderen na Saddams val.
Het Israëlische ministerie van Infrastructuur bevestigde gisteren dat het overleg eerstdaags zal plaatsvinden. Volgens een welingelichte bron zal bevoegd minister Yosef Paritzky, van de lekenpartij Shinui, Jordaanse topambtenaren ontmoeten. Paritzky zal overleggen over de hoop dat een democratische regering in Bagdad perspectieven zal openen voor het heropenen van de oliepijplijn tussen Irak en Israël via Jordanië.
Zeewater uit de kraan?
Interview in De Morgen, 02/08/2003.
Zonder water ben je niets. De aanhoudende droogte drukt Zuid-Europa met zijn neus op die harde werkelijkheid. Israël beseft dat al langer en zet in zijn waterbeleidsplan tot 2020 zwaar in op grootschalige ontziltingsinstallaties als buffer tegen het watertekort en afhankelijkheid van buurlanden voor water. Of dat voor Israël de oplossing brengt, is echter maar de vraag. Laat staan dat grootschalige ontzilting Europa in de nabije toekomst redding kan brengen.
Nieuw leven voor de Dode Zee
Interview voor Knack, .
Lekker drijven in de Dode Zee dreigt moeilijk te worden. Omdat er steeds minder Dode Zee is, om te beginnen. En omdat men er water van de Rode Zee naartoe wil leiden. Dat moet het zoutmeer van de ondergang redden, en vrede brengen in het Midden-Oosten. Maar tegen welke prijs?
Iemand heeft de stop uit de Dode Zee getrokken. Het waterpeil van het laagst gelegen en zoutste meer ter wereld zakt met maar liefst een meter per jaar. Experts verwachten dat er tegen 2050 maar een fractie van overblijft. Dat is een ramp voor de bevolking, en zal het conflict in het Midden-Oosten nog uitzichtlozer maken.
